MEER OVER STRESS…

HET LEVEN KAN ALLEEN ACHTERWAARTS BEGREPEN WORDEN,
                  MAAR HET MOET VOORWAARTS WORDEN GELEEFD.
                                       Sören Kierkegaard

 

Hoe oud zou ze zijn, dat blonde meisje, dat door haar vader “Hommel” en “Witte Muis” werd genoemd? Tweeëneenhalf, drie? Parmantig naast haar moeder die haar handje stevig vasthoudt. Een mooie, jonge vrouw, gekleed in een zelfgemaakte jurk en dito jasje. Het meisje met een zelfgebreid vestje met pompons aan de touwtjes. Zulke pompons maakte ze later zelf voor het vestje van haar pop. Bleef haar moeder haar handje altijd zo stevig vasthouden of liet ze het in latere jaren langzaam vieren? Pas toen ze haar A-diploma had gehaald, mocht ze alleen naar het zwembad, want haar moeder was als de dood voor water. Zo verging het later ook haar broer.

OUDERS LEVEN VOORT IN HUN KINDEREN

Waar was haar moeder allemaal nog meer bang voor? Onweer, het donker, een lege portemonnee,  boze mannen met slechte bedoelingen… Daar waren er veel van volgens haar. En bracht ze die angst over op haar kinderen? Werden het overdreven voorzichtige wereldburgers, die geen risico durfden te nemen, of gingen ze het leven onverschrokken tegemoet?
De moeder overleed jaren geleden, maar leeft voort in haar kinderen, evenals haar partner, de vader van haar kroost, die ook zijn sporen achterliet. Mooie sporen, maar ook minder mooie…

OOK VATBAARHEID VOOR STRESS, BORE-OUT EN BURN-OUT IS DEELS SYSTEMISCH BEPAALD

Waar je als volwassene ook tegenaan loopt in het leven, vrijwel altijd ligt de voedingsbodem in je jeugd. Of het gaat om bore-out, burn-out, faalangst, of andere stress gerelateerde verschijnselen, hoe je je voelt, gedraagt en of je er wel of niet tegen opgewassen bent, wordt voor een groot deel bepaald door hoe je dat vroeger is voorgeleefd. Je ouderlijke boodschappen, verbaal of non-verbaal, vormden bedoeld of onbedoeld je veerkracht en gedrag.

LOYALITEITSBELLEN EN GOEDE BEDOELINGEN
 
Wie mijn boeken leest, ziet regelmatig hoe mij dat is vergaan. Alle boodschappen die ik kreeg, waren ongetwijfeld goed bedoeld, maar beslist niet allemaal makkelijk te vertalen naar een onbekommerd leven. Je ziet echter ook hoe ik ermee om heb leren gaan, mijn eigen draai eraan heb gegeven, mijn eigen keuzes heb gemaakt.

Soms moest ik er het hardnekkige gerinkel van loyaliteitsbellen voor trotseren, maar toch… Wie vooruit wil in het leven, heeft vrede te sluiten met de lasten van het verleden.