Stress op het werk: mijn “anti-stressballetje”

Als ik schrijf ben ik regelmatig in flow. Flow is een optimale ervaring, waarbij mensen zo van hun bezigheid genieten dat het lijkt, alsof het vanzelf gaat. Gevoelens, verlangens en gedachten zijn dan in harmonie met elkaar.

Soms werk ik zo geconcentreerd, dat ik na uren pas merk, dat het al veel later is. Maar ook in zo’n situatie is het nodig, dat je op tijd rust neemt en ontspant. Als je te vaak te lang doorgaat, riskeer je namelijk een burnout.

Maar ik heb een persoonlijk anti-stressballetje. Mijn poes neemt geregeld plaats naast of op mijn toetsenbord om me te vertellen, dat ze aandacht wil.  Meestal schiet ik in de lach en geef haar een uitgebreide knuffel. Soms mopper ik, omdat ze tekst heeft geselecteerd of onbegrijpelijke woorden getypt, maar boos word ik nooit.

Ze leidt me af van mijn klus en zorgt dat ik even ontspan. Heerlijk, die zachte poezenvacht, die zich zo bereidwillig laat aaien en die driehoekige oortjes die meebewegen met mijn aanraking!

Ook anderen hebben zo’n ervaring. Op het internet vond ik de kantoorhonden, Joep, Conrad, Wifi, Emilio en Pip en de kantoorkatten, Martini, Nietje, PoopyCat, Olly en Cheesy. Op sommige kantoren, heeft zo’n stressverlagend wezen z’n intrede gedaan en er wordt volop over geschreven.

Een artikeltje dat ik enkele jaren geleden in Metro las, vertelde over een Japans ICT-bedrijf, waar de werknemers hun kat mee mochten nemen naar kantoor. In de grote, Japanse steden slapen mensen uit ruimtegebrek op futons, die ze overdag opgerold in de kast leggen. Voor huisdieren hebben ze natuurlijk geen plaats. Bovendien is Tokyo de miljoenenstad met de meeste eenpersoonshuishoudens. Voor een alleenstaande betekent een huisdier  veel.

Dus leven die katten in dat kantoor in een hemel op aarde. Je komt ook huisdieren tegen in scholen. Uit onderzoek bleek dat de omgang met dieren de studenten meer energie geeft en hun blijer maakt.

 

Kantoordieren zijn goed voor een bedrijf. Allereerst bevorderen ze de gezondheid en het welbevinden van de werknemers. Het contact met de beesten zorgt dat hun  hartslag en bloeddruk dalen en dat het oxytocineniveau stijgt. Oxytocine is het knuffel- of gelukshormoon. Bovendien daalt het cortisolniveau, het stresshormoon.

De werksfeer verbetert natuurlijk bij minder stress. De dieren moeten verzorgd en de honden uitgelaten worden. Je kunt ze samen uitlaten in een pauze, waardoor je in de buitenlucht komt, beweging krijgt en gezellig een praatje kunt maken. Blijkbaar vermindert ook het ziekteverzuim met zo’n pluizenbol in je werksfeer.

 

Op mijn school zag ik nooit een hond of kat, al had ik dat best leuk gevonden. Wel kwam een collega tijdens zwangerschapsverlof soms haar nieuwe spruit tonen. Iedereen boog dan over de kinderwagen en sommigen ‘moesten’ de baby even vasthouden. Er klonk ‘oohh’ en ‘aahh’, zoals ook beschreven wordt bij de entree van een dier op kantoor. Oxycotine maakt de sfeer dan heel relaxt.

 

Natuurlijk kan niet elk bedrijf een kantoordier binnenhalen. Een hond moet een vaste eigenaar hebben en er zijn werknemers met allergieën. Maar zo mogelijk zou ik het aanbevelen.

 

Zou het ook een boreout kunnen tegengaan? Als je je verveelt op je werk, is het natuurlijk tof om met een poes te kunnen spelen of een hond uit te laten. Een adequate oplossing voor het probleem is het natuurlijk niet. Integendeel! Als je regelmatig terugvalt op zo’n tijdelijke oplossing, wordt het moment waarop het probleem duidelijk wordt, lang uitgesteld. Dus ook de echte oplossing.