Mensen die tijdens hun werk burn-out raken, gaan vaak door een moeizaam en langdurig proces om weer de oude te worden en het werk (eventueel in gewijzigde vorm) weer aan te kunnen.
RUST, RUST EN NOG EENS RUST…
Doordat ze te lang achter elkaar te veel van zichzelf hebben gevraagd, te weinig pauzes genomen en te weinig ontspanning gezocht, zijn ze fysiek en mentaal uitgeput. Als ze het bijltje er noodgedwongen bij neerleggen, is er daarom eerst de noodzaak van rust, rust en nog eens rust. Hun conditie en hun zelfvertrouwen moeten weer langzaam op peil worden gebracht en dat vraagt tijd. Wat in maanden, of jaren is misgegaan, lost zich niet op in dagen of weken. Het beetje energie dat ze af en toe hebben, besteden ze het best aan activiteiten waar ze plezier in hebben.
OP ZOEK NAAR DESKUNDIGE HULP
Is het aanvankelijk hun vangnet van familie, vrienden en kennissen, waar ze (hopelijk) op terug kunnen vallen, na verloop van tijd is er de noodzaak van professionele hulp. Natuurlijk willen ze herhaling voorkomen en daarvoor is het nodig dat ze anders leren functioneren dan ze daarvoor deden. ‘Nee’ leren zeggen, hun grenzen bewaken, luisteren naar hun lijf en naar waar ze echt behoefte aan hebben. Zichzelf op de eerste plaats zetten, want alleen wie goed zorgt voor zichzelf, heeft ruimte over om te zorgen voor anderen. De zoektocht naar de oorzaken brengt hun waarschijnlijk o.a. naar hun jeugd, toen ze hun belemmerende gedragspatronen ontwikkelden. Een moeizaam proces van vallen en opstaan.
OPNIEUW AAN HET WERK
Zodra ze zich sterk genoeg voelen en hun huisarts groen licht geeft, kunnen ze weer stukje bij beetje aan het werk. Enkele uurtjes per week, dan enkele dagen. Wat ze geleerd hebben bij de coach of therapeut zo goed mogelijk in praktijk brengen. Hun gezondheid en welbevinden bewaken. Maar de angst voor herhaling zit diep. Ze zijn er zich goed van bewust dat ze zich hopeloos overtild hebben en weten zeker, dat dit hun nooit meer zal overkomen.
UIT BALANS
Daardoor bestaat de kans dat ze doorschieten. Voortaan niet te veel maar juist te weinig van zichzelf vragen. Interessante uitdagingen uit de weg gaan uit angst ze niet aan te kunnen. Zichzelf de noodzakelijke gezonde werkprikkels onthouden. Op safe spelen. Wie dat niet in de gaten heeft en het te lang laat voortduren, loopt zo het risico op dezelfde klachten als eerst. Maar deze keer wijzen ze niet op een burn-out, maar een bore-out.